Uzda wojownika z cmentarzyska kultury łużyckiej

Uzda wykonana jest na podstawie znaleziska z grobu wojownika, odkrytego na cmentarzysku kultury łużyckiej w miejscowości Szadek, gmina Blizanów, koło Kalisza. Znalezisko datowane jest na 750r p.n.e. Na wyposażeniu bez popielnicowego pochówku były między innymi metalowe części uzdy w postaci wędzidła żelaznego, złożonego z dwóch ogniw zahaczonych o siebie, kutych i zdobnie skręconych, oraz czterech masywnych kółek, odlanych z brązu. Na podstawie pozostałości tych okuć podjęta została próba rekonstrukcji uzdy. Ze względu na fakt, że nie znaleziono żadnych elementów okuć spinających ze sobą poszczególne elementy uzdy uznano, że cała konstrukcja musiała mieć charakter stały i była wykonana w całości, z szerokich troków skórzanych, które były ze sobą splecione. Uzda była wstępnie pleciona w dłoniach, a ostatnie elementy nachrapnika i podgardla,  mogły być  zaplatane na głowie konia i w ten sposób uzda mogła przez dłuższy czas być założona na głowie, np. przez okres letni. Wędzidło z krępulcami  było przekładane przez kółka na nachrapniku  i było połączone z wodzami. Wędzidło było zakładane do uzdy tylko na czas użytkowania konia.Uzda wykonana  jest ze skóry surowcowej wyprawy tłuszczowej. Okucia odlane są z brązu, wędzidło kute.